Geschiedenis Schore

Schore is ontstaan als poeldorp, gelegen in een uitgestrekt veengebied. Hoewel de naam van het dorp verwijst naar schorren heeft het dorp steeds binnen een grote ringdijk gelegen, en is nooit afzonderlijk als schorrengebied ingepolderd geweest. Het ingedijkte land heeft vermoedelijk langere tijd zijn natuurlijke aanzien gehouden, dat van niet geheel ontzoute schaapsgronden. De parochie is afgesplitst van die van Vlake. Het zijn monniken van de abdij van St. Bernard aan de Schelde die in 1250 gronden in Schore verkrijgen.

Hier starten ze ontginningswerkzaamheden. Het gebied heeft vermoedelijk zwaar te lijden van een dijkdoorbraak in 1248. In 1266 worden de eigendommen van de abdij overgenomen door het vrouwenklooster Jeruzalem te Biezelinge.

Schore is een puur agrarisch dorpje gebleven. In de 18de eeuw vindt samenvoeging plaats met het naburige Vlake. Eerder al gaan de hervormde gemeenten samen. Ook voor Schore vormt de totstandkoming van het Kanaal door Zuid-Beveland en kort daarna de ingebruikname van de spoorweg een grote wijziging in de infrastructuur. Schore en Vlake worden fysiek gescheiden; slechts via de Schoorsebrug, een verkeersbrug, is de oostzijde van het kanaal nog te bereiken. De hervormde kerk wordt in 1914 door een nieuw bouwwerk vervangen; de middeleeuwse toren blijft, hoewel uit het lood staande, overeind. In de meidagen van 1940 luidt de noodklok over het dorp. Door Duitse beschietingen raken veel huizen verwoest. Ook het gemeentehuis en de kerk worden onherstelbaar beschadigd. De gemeente wordt vanaf 1941 bij Kapelle gevoegd voor wat het westelijk deel betreft; Vlake komt bij Kruiningen en is thans gemeente Reimerswaal.

Evenals Schore verwijst de naam Vlake naar de natuurlijke gesteldheid van het gebied. De ligging in een poelkleigebied is eveneens identiek aan Schore. De parochie is afgesplitst van die van Yerseke, en is gewijd aan St. Macharius. Het dorpje kent een periode van groei in de middeleeuwen, doch hierin treedt in de 16de eeuw stagnatie op. Nog tot in de 18de eeuw is er een afzonderlijk dorpsbestuur en wordt de kerk gebruikt door de predikant van de hervormde gemeente Schore-Vlake. In 1804 wordt de kerk voor afbraak verkocht. De aanleg van het Kanaal door Zuid-Beveland neemt een hele hap weg uit het gehucht. Wel krijgt het bekendheid door het thans verdwenen spoorwegstation Vlake aan het kanaal. De Vlakebrug is aanvankelijk een spoorbrug. Met de aanleg van de rijksweg in de jaren '30 van de vorige eeuw komt er een gelijknamige verkeersbrug bij. De autotunnel die vervolgens in de jaren '70 gereed komt krijgt de naam Vlaketunnel. Het gehucht Vlake komt door een kanaalverbreding die in dezelfde jaren plaatsvindt verder in de verdrukking. Thans bestaat het uit enkele landelijk gelegen verspreide huizen en boerderijen.